Onvoltooid Verlangen

De liefdes- en spirituele gedichten van de dertiende eeuwse Perzische dichter Rumi hebben mij vanaf 2014 geïnspireerd gedichten te schrijven over de thema’s verlangen en vergankelijkheid. Het gedicht Bab’Aziz (de Prins die zijn ziel beschouwde) verwijst naar de gelijknamige film, waarin Rumi’s Gedicht van de Atomen wordt gezongen.
Onvoltooid Verlangen bestaat voor het merendeel uit niet eerder gepubliceerde gedichten. De bundel omvat acht reeksen, die afwisselend over verlangen en vergan-kelijkheid gaan. De reeks Geen Mokkels meer in Mokum werd geschreven voor de poëziewedstrijd Liefde voor de Stad van de Universiteit van Amsterdam. In de bundel Liefde voor de stad (UvA, 2018) werd het gedicht Wij Amsterdam opgenomen.
Deze uitgave van Onvoltooid Verlangen is onderdeel van de uitgave mijn verzamelde proza en poëzie.