IME LJUBAVI

Ovo je poezija prožeta intenzivnom emotivnom energijom i mracnom, simbolickom lepotom. Kroz motive bola, ljubavi, izdaje, vere i unutrašnjih ratova, pesnikinja istražuje dublje slojeve ljudske egzistencije. Cesto koristi jake kontraste (npr. "trnova ruža" vs. "sneg koji prekriva osecanja" ili "mrtva duša" koja voli) da istakne tenziju izmedu nade i ocajanja. Jezik je slojevit, s bogatim slikama iz prirode i religije, a ritam podseca na molitvu ili opsesivni ponavljajuci šapat. Uocljiv je postmoderni, goticki stil s tragovima egzistencijalne borbe – kao da se svaka pesma bori za opstanak u svetu gde su ljubav i verovanje istovremeno i spas i prokletstvo.