Sophie Vangheel vertelt het verhaal van 'Cunina', maar reflecteert ook over relaties, de rol van de vrouw, geloof, leven en dood 'Ik adem nauwelijks. Herinneringen en emoties aan de man waar ik als klein meisje zo naar opkeek, komen boven. Nonkel pater Alfons Kempen is de reden waarom ik hier nu zit, in Zaïre, een land waar stiltes nog lang mogen duren.' In dit inspirerende, met prachtige foto's geïllustreerde levensboek neemt Sophie Vangheel je mee op haar wereld- en levensreis, een leven dat helemaal gebaseerd is op de filosofie ‘waar je wieg stond, bepaalt de loop van je leven'. De wieg van Sophie stond in Geel, maar haar pad leidde haar na een wonderlijke kindertijd en een verpleegstersopleiding naar plekken waar toeristen zelden komen. Met een grote glimlach en af en toe een traan nodigt Sophie je uit om te ontdekken wat je moet doen als er op Haïti een slang in het toilet zit (hard roepen om een pater) of in Zuid-Afrika het Zoeloe-stamhoofd niet meewerkt (niet toegeven!). Maar ze nodigt je vooral uit stil te staan bij je eigen pad. Leiden de keuzes die je maakt je naar jouw doel? En maken die keuzes je echt gelukkig? 'Ik stapte op het brommertje en de bestuurder laveerde behendig door het chaotische verkeer in Kathmandu. Hij vond het hilarisch: een blanke vrouw die naar het paleis wilde achter op een brommertje. Ik passeerde de soldaten en gaf persoonlijk mijn brief af aan het secretariaat. Toen werd het spannend. Zou ik antwoord krijgen van de kroonprins?' Joanne & Astrid brachten een bezoek aan onze projecten in Haïti. Lees hier hun reisblog.