In de zomer van 1902 reisde Stefan Zweig voor het eerst naar België. Hij bezocht de mondaine badplaats Oostende en het verstilde Brugge. Aan zijn lange vriendschap met de Belgische dichter Emile Verhaeren kwam een einde door de Duitse bezetting in 1914. Tijdens de Eerste Wereldoorlog publiceerde Zweig reportages over Luik, Leuven en Antwerpen. Gaandeweg werd hij een overtuigd pacifist en later schreef hij over de slagvelden van Ieper, de inhuldiging van de Menenpoort en het oorlogstoerisme. In deze bundel zijn Zweigs fascinerende reportages, of portretten, van Oostende, Brugge, Luik, Leuven, Antwerpen en Ieper bijeengebracht, prachtig vertaald door Els Snick en al even mooi geïllustreerd door Koen Broucke. Het nawoord is verzorgd door Piet Chielens.