Het is 1995 en een bloedhete zomer. Het Nederlandse vredesbataljon 'Dutchbat III', door de VN in Srebrenica gestationeerd om de inwoners te beschermen tijdens de Bosnische burgeroorlog, wordt na een belegering overlopen door Servische troepen. Na de overgave wordt met Dutchbat onderhandeld over de overdracht van de inwoners, met de belofte dat die veilig zijn. Het tegendeel blijkt. In de dagen die volgen worden bijna 8400 Bosnische moslimmannen en -jongens vermoord door de Bosnisch-Servische troepen. Het is de grootste genocide op Europees grondgebied sinds de Tweede Wereldoorlog. Tea Tupajic (Sarajevo, 1984) zocht contact met de Dutchbat-veteranen, die tot op heden met deze geschiedenis leven. Ze sprak met meer dan honderd van hen en reisde door heel Nederland om naar hun verhalen te luisteren. In Zwarte zomer rijgt ze de verhalen van zes veteranen aaneen tot een aangrijpend meerstemmig koor waarin slachtoffers, daders en helden in elkaar overlopen. Via de pen van Tupajic spreekt deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis rechtstreeks tot ons.